de dubbel van La Roche -de Ardenne-

Vrijdag zou ik vertrekken naar La Roche-en Ardenne, waar ik me zou aansluiten bij de Palleten. Maar de drukte voor 2 sportdagen voor 500 leerlingen in totaal, lieten dat helaas niet toe. Dus vertrok ik zaterdagochtend vroeg om 06.30 uur richting Belgie. Normaal rustig op de weg. Maar niet vandaag. Het was mega druk met auto's met fietsen en stickers... Alpe d 'Huzes, "opgeven is geen optie". Toen ik later een collega smsde dat ze waarschijnlijk niet alleen zou zijn met het team van de onderwijsspecialisten in Z-Frankrijk gaf zij aan dat er meer dan 2500 Nederlanders zouden afreizen! En zij gaan 2 dagen op een smalle berg fietsen. Ik denk dat ik het vandaag rustiger zou hebben tijdens de trail van 35 km in de Ardennen. Meer rust en wildernis. Het doel is ook iets anders. Halen zij heel veel geld op voor het kankerfonds, hebben wij alleen het doel om te genieten van onze gezondheid in de natuur. En als je die hebt is dat heel veel waard. Daarom is het ook heel goed dat er mensen zijn die zich sportief inzetten voor een ziekte die zich te snel verspreid en  zo misschien de kop wordt ingedrukt! Met al het geld wat ervoor opgehaald wordt. Het begon met 60 deelnemers ooit...

                                                               -de route 3D-

Maar ik stond deze ochtend op het kasteel van La Roche de Ardenne voor de start van de 35 km trail. Hier waren vele bekenden. Kees, gelukkig weer hersteld liep weer mee, Jan, Bas en ik zouden als Palleten hier lopen. Daarnaast waren er nog vele bekenden zoals Chris, Marc, Wouter, Kristof, Esther,en diegene die ik vergeten ben :-). Op gegeven moment werd er iets uitgelegd in het france en langzaam kwam er beweging in het geheel en waren er zo'n 112 deelnemers van start. Beneden werden de wielrenners tegen gehouden, zodat we door konden rennen om weer snel en te gaan stijgen. Vanaf dat moment was het alleen maar stijgen en dalen of vals plat. Maar o,o,o wat was het mooi.
Veel single-tracks, veel mooie paden door water, door blub, over paden die geen paden waren, maar gewoon omhoog richting de bodjes. Op gegeven moment zag ik een stel de verkeerde kant oplopen heb ze nog terug geroepen... en ging weer door.

Af en toe een oversteek, over asfalt, hier geen begeleiding, wat in het begin wel lastig was, want daar raceten de wielrenners naar beneden met een behoorlijke snelheid daar ontstonden best gevaarlijke taferelen, maar gelukkig ging alles goed.
Onderweg zo links en rechts wat kletsen met mensen en ondertussen genieten van de mooie plaatjes die we tegen kwamen en het prachtige weer. Bij de tweede post kwam ik Anneleen weer tegen. Je wat loopt ze goed, en zo heerlijk aan het genieten. Het was haar eerste trail. Als je er dan zo van geniet is dat geweldig. Ook stond Bas hier, ook voor hem zijn eerste trail, en ook hij genoot er van. Mooi is dat als mensen eenmaal over deze loopjes gaan en er van genieten, ben ik bang dat ze verkocht zijn. Leuk hoor. Na wat gedronken en gegeten te hebben, konden we aan een prachtige klim beginnen. (voorheen zat deze ook in de marathon!) Boven gekomen konden weer rennen en dalen om vervolgens het laatste gedeelte in te zetten, waar we door , het leek wel de jungle, heen moesten en weer met die wel vervelende brandnetels.

Ik weet het niet, maar van deze prachtige trails wordt je niet mooier. Als we op een gegeven moment bij een steen komen waar we naar beneden moesten en best lastig was, vroeg mijn buurman voor me of ik het wel redde ??? zou hij dat ook gevraagd hebben als er een man achter hem gelopen had... effin, later bij de klim heb ik hem ingehaald. Bij de laatste klim was het echt zoeken naar de bodjes want een pad was er niet. En soms was het zelfs op handen en voeten. Het laatste stuk was weer dalend en vervolgens over het asfalt weer het dorp in, het voetpad langs de rivier , deze over en na 4.43.50 kwam ik over de finish. Een 7de plek bij de vrouwen en 57ste overall. Ik was dik tevreden. En nu een lekker biertje. Deze keer suiker vrij. He, suiker-vrij?? Het is toch een loop evenement wat je aanvult met koolhydraten?! Oke, dan een lekker biertje en een rebuild endurance voor het nodige herstel. Wat is dat toch heerlijk aan te komen in het zonnetje en dan heerlijk na te genieten. Daarna naar het huisje voor even rust, gezelligheid, douche en gezamelijk eten met zo'n 15 personen. Dit was een gezellige happening. En mijn lijf voelde goed. Niet te laat naar bed om de volgende dag weer klaar te zijn voor de marathon. Slapen viel tegen. Ik sliep heel licht, hoorde alles en dan maar bij tijds eruit, want om 09.00 uur stonden we weer met 4 Palleten aan de start, Arie, Joop, Bert en ik. Het lijf voelde goed, totdat het in begewging kwam. De eerste 5 km was doorkomen. Ik zag Chris en Wouter voor me lopen, ik dacht ik haak daar bij aan. En zij hadden hetzelfde gevoel. Gewoon heel blijven en uitlopen was het motto voor vandaag.

Vandaag viel niet alleen het weer tegen want steeds dreigde het te gaan regenen en de route was wel erg veel asfalt. En wat valt dat dan tegen als je gisteren zo'n mooie trail hebt gelopen. Maar het gezelschap was goed en we hebben heerlijk geklests, gelopen, gerend en elkaar gestimuleerd. En natuurlijk altijd fijn om Chris bij je te hebben, want dan weet je zeker dat je foto's van de omgeving krijgt. Bij de splitsing van de 1/2 dacht ik er even aan om de verkeerde kant op te lopen, maar ben gelukkig toch de andere kant op gegaan. En na 30 km was ik het zat, het regende hard, en ik wilde niet meer. Maar gelukkig waren er om de 5km posten met eten en drinken, eten en na 1 km nog weer een post met sponzen. Wel een mega verschil met gisteren. Waar we totaal op ons zelf aangewezen waren .Wat ook prima is. Maar vandaag stonden alle km aangegeven, waren er heel veel posten en waren er oversteek punten die begeleid werden. Na 5.14.29 sec waren we weer terug in een verzopen La Roche waar de sfeer wel goed was, maar heel anders dan gisteren. Blij dat ik dit samen met Chris en Wouter heb kunnen doen. Thanks boys!

met dank aan de foto's van Chris, www.trail-running.nl

Arie, Joop en Bert waren al binnen. Ze waren tevreden, maar vonden het ook zwaar. Zij gingen zich ook snel omkleden in het huisje. En ik heb snel mijn spullen gepakt, me gedoucht en opweg naar nog een heerlijk etentje in Nederland met vrienden. En met een heel tevreden gevoel kon ik met 77 km in de benen met ruim 2400 hoogte meters terug kijken op een mooi weekend wat me dichter bij de 4-trails en de TDS heeft gebracht. Waar ik veel zin in heb. Mede doordat ook hier veel deelnemers van beide evenementen aanwezig waren. Mensen die aan de zelfde doelen werken. Dit motiveer, stimuleert en is gewoon heerlijk!

n druilerige finish met allemaal tevreden mensen