Wat wordt er verstaan onder zelfstandigheid? Of wat is onafhankelijkheid?
Deze week heb ik hier veel discussie over gehad. Mijn visie is, als je fysiek zolang mogelijk sterk blijft, des te langer blijf je fysiek onafhankelijk. En om fysiek sterk te blijfen is het belangrijk om je lijf zo goed mogelijk te onderhouden en te trainen. En hoe leuker je dit vindt, hoe meer uitdaging je hier in hebt. Hoe makkelijker dit is. Dit lijkt me heel simpel.
Maar er zijn hier meer visies over die nogal verschillend zijn.
Een paar voorbeelden:
de elektrische fiets is "Hip"
Iemand in een rolstoel die een goede hand/arm functie
heeft maar niet de uitdaging heeft om dit zelf te bedienen, gaat in een
electrische rolstoel zodat hij alleen nog maar n pookje moet bedienen en daardoor zelfstandig zich kan voortbewegen.
Fysiek wordt hij zo alleen vele male minder mobiel .... Maar is wel zelfstandig!
Of
De reclame van de fiets met een motortje. Jongeren rijden "ploeterend"
in de duinen een heuveltje op met een trap fiets. Vervolgens krijgen ze
een elektrische fiets en rijden vrij simpel de heuveltjes op. Maar
hoe ontwikkel je zo je spieren en doorzettingsvermogen ? Waar blijft
zelfstandigheid op langer termijn?
"cool" op de step
Of
Kinderen met een elektrische step die er alleen op hoeven te gaan staan en niets meer hoeven te doen en toch wel vooruit gaan?
Kortom defysieke zelfstandigheid op langer termijn staat op de tocht in mijn
ogen! En aan de ene kant ontwikkelen we allerlei elektrische apparaten
om mensen een "handje" te helpen. Alleen worden de apparaten volledig
ingezet zodat er fysiek geen enkele uitdaging ligt. En dit ook niet
ontwikkeld wordt.
Aan de andere kant worden er allerlei pogingen gedaan en veel geld ingezet om mensen aan t sporten te krijgen/ houden.
Ik hoop dat mensen zich bewust realiseren als ze gebruik maken van een
elektrisch apparaat wat ze doen met hun lichaam. Dat er geen uitdaging
ligt.
En juist die uitdaging kan je lichaam sterker maken. En je doorzettingsvemogen goed te trainen.... en het is nog leuk ook!!
En ja natuurlijk.... sport is bewust moeilijk doen. Maar als je hier iets in haalt, verder komt, verbeterd, realiseert.... geeft het zowel geestelijk als fysiek je zoveel meer !
Het is al weer 11 dagen geleden en mijn lijf is al weer aardig in training. Gisteren met de groep mee getraind, dit ging aardig kon lekker mee komen. Mijn knie voel ik nog steeds, maar heb van de fysio nog wat oefeningen gekregen. Zij gaf aan dat het eigenlijk heel normaal was na zo´n inspanning op asfalt dat je een reactie ergens kunt verwachten. Dus ben ik trouw bezig met mijn oefeningen. Want as zaterdag ga ik een mooie loop van +/- 30 km samen met Claudia. Natuurlijk op een rustig tempo. Lekker kletsen en genieten.
Hieronder nog even de details van Belves en wat hoogte punten.
gegevens van de Garmin
Begon ik op 6 min. de laatste km waren toch in de 7 min. met de laatste 7 km valsplat omhoog en de laatste 1,8 km een serieuse klim
Na Belves, heb ik heerlijk nagenoten van de prachtige loop waar ik 100 km van heb genoten. Had bedacht dat, gezien wat irritatie aan de knie, om die even rust te geven. En lekker uit te fietsen. Dat fietsen was nog wel pittig, want dinsdag heb ik de Papendal route gehad en woensdag ook. 2x 30 km.
Eerst langs de uiterwaarden, waar ik zigzaggend langs de paarden kon rijden.
Paarden in de uiterwaarden in Renkum
Weer erg mooi en lekker en in het bos ook nog een reetje gezien.. tegen het schemer kwam het net uit het bos naar de andere kant rennen. Mooi hoor. Dit zijn weer van die mooie momenten. Toen ik in de regen reed en een beetje baalde van de kou, werd ik meteen warm vanbinnen.
Woensdag samen met Kirsten op de fiets, ging meteen een versnelling hoger, alhoewel, we hebben ook lekker kunnen kletsen.
Vrijdag en het weekend had ik een training van Herbalife in Brussel. Normaal gesproken vind ik het heerlijk om in de ochtend voor de training heerlijk te rennen. Maar deze keer hadden we na de waanzinnig goede vrijdag training nog even een heerlijk biertje op de Grote Markt gepakt... die smaakte erg lekker. Vond het ook goed om nu even niet te lopen. Maar gewoon naar de training te gaan en dat was ook weer veel schrijf werk en veel leren. Herbalife blijft groeien, ook in Europa, weer een stijging van 18%. En de kwaliteit van de producten, onderzoeken, werkwijze is zo ongelooflijk goed.
Wil je hier meer over weten, kun je me mailen, we hebben nog steeds meer mensen nodig om hiermee te werken.
Vandaag meteen me plannen gemaakt hiervoor. En... juist weer lekker door het bos en de trails in Wageningen een bezoekje gebracht. Was weer heerlijk en de benen voelen goed. Dit wordt deze week weer lekker volop trainen...binnenkort weer naar de ardennen, want het volgende doel voor het lopen staat er ook al, de Salomon4 trails van 4-7 juli. Garmisch Partenkirchen, Ehrwald, Imst, Landeck en Samnaun in 3 landen, 159 km in 4 dagen met ruim 9800 hoogte meters. Kortom ook een mooie, maar zware loop. Het wordt een mooie zomer....
Na 2 dagen ben ik voor mijn gevoel lekker hersteld. Nog niet volledig om een looptraining te doen, maar het lijf voelt goed. Heb wat last van een plekje in mijn knieholte, maar zou graag gaan lopen. Ik denk dat het verstandiger is om te gaan fietsen, dus dat ga ik deze week doen en wat wandelen.
Voor mijn gevoel heb ik een goede loop gehad. Was niet uitgeleefd, was nog sterk aan het eind, want ik kon voor mijn gevoel nog versnellen heuvel opwaarts en dat 12 minuten lang. Heb ruim 11 uur lang hard gelopen met misschien 6 korte stops van hooguit 1,5 minuut.
Ik was goed getraind. Heb veel op mijn gevoel gelopen met een schema wat ik als rode draad heb gebruikt. Heb de lange duurlopen van 60 km en 70 km relax gelopen. En herstelde daar snel van.
Wat heb ik gedaan?
-ik heb mijn trainingen/wedstrijden op gevoel gelopen.
-Heb vanaf januari elke week minimaal 1x een corsestability training gedaan. Toen ik hier mee begon voelde ik mijn een "oud-wijf" maar elke week ging dit een stuk beter. En op dit moment loopt het goed en voel ik me buik/rompspieren en beenspieren steeds sterker worden. Ik ben er van overtuigd dat dit mijn duurvermogen versterkt.
-Heb mijn trainingsschema gemaakt met advies van Jan vd Erve en Bob Stieltjes, twee zeer ervaren ultra-lopers. Nu heeft Jan nog 1 advies om een 6 uursloop op de baan, rondje van iets meer dan 2 km te lopen. Maar als ik dan zie hoe ik de 100 km heb gelopen en dan het laatste stukje weer een zelfde stuk moet lopen, waar ik al moeite mee heb, weet ik niet of dit echt iets is wat ik moet doen... ik ga er nog over nadenken.
-Voeding. Dit is mijn stokpaardje. Maar deze loop heb ik me weer verbaasd wat het met me deed en op dit moment in mijn herstelperiode met me doet.
Wat eet ik? DAGELIJKS:
Ik heb dagelijks 1 of 2 shake´s van herbalife24. Daarnaast heb ik 3 tot 4 stuks fruit. 3 of 4 boterhammen met pasta, stroop, kaas. En de warme maaltijd veel groenten, pasta of rijst en vis of vlees. yoghurt/kwark met muslie en honing. 2 thermobars TRAININGSDAGEN:
Op trainingsdagen gebruik ik hydrate en na afloop altijd rebuild endurance. Bij langer dan 2 uur drink ik tijdens de training prolong. TIJDENS DE WEDSTRIJD:
een beeld wat veel te zien was tijdens de 100 km
Tijdens de 100 km loop heb 6 flesjes van 750 ml met 2,5 schepje prolong genomen. Dit is minder dan aangegeven staat, maar de is voor mij de juiste dosering! Daarnaast 2 flesjes hydrate. Hiervan heb ik 1 flesje hydrate net voor de loop gedronken. En nog 1 flesje hydrate met prolong tijdens de loop. Tussendoor nam ik wat water, totaal ongeveer 500 ml. Daarnaast heb ik nog een notenreep genomen en 3 GU gelletjes voor de afwisseling. NA de WEDSTRIJD:
En na afloop van de loop: direct de rebuild endurance 2 bidons met iedere bidon 4 scheppen. Dit ligt weer hoger in dosering. Daarnaast een lekker Biertje :) en soep en brood met franse kaas.
tafels met veel voeding en drinken
Gevolg: klein beetje stramme benen. Maar heb gewoon kunnen lopen . Heb alleen de eerste nacht heel weinig geslapen, wat heel normaal is na zo'n inspanning, want dan zit je vol met adrenaline. Heb nog wel de niteworks genomen (gebruik ik dagelijks) wat wel helpt, maar was gewoon niet moe genoeg om goed te slapen! Heb bewust even niets gedaan, maar na 2 dagen wilde ik graag buiten sporten dus vanavond ben ik lekker 30 km gaan mtb-en. En het voelt goed.
Mijn herstel loopt goed, mijn lijf was en is sterk. Mijn loop was voor mij erg sterk. En ik ben al weer bezig mijn mijn volgende doel, de 60 km trail met 2000 hoogte meters in Namur op 6 mei as.
Gezien ik met vele malen sterker en fitter voel dan 10 jaar geleden is voor mij heel helder dat dit door de aanvulling komt van Herbalife. En het laatste jaar van de sportvoeding24 van Herbalife. Super voeding voor sporters. Wil je hier meer over weten kijk dan op : www.sportvoeding24.info of www.sportvoeding24.org of je mailt me gewoon: info@sportvoeding24.org
Het begon n jaar geleden, toen ik n telefoontje kreeg van Vera die
zei... En wanneer kom jij nu binnen? Ik was stom verbaasd.. Maar later
begreep ik dat ze aan de finish zat bij de 100 km van Belves. En zei
meteen ...volgend jaar! Die stond. Trainingsschema werd gemaakt met advies van Jan en Bob. En zo stond ik 14 april om 8.00 uur als enigste Nederlander aan de start
bij het Franse kampioenschap en de 36ste editie op de 100km van Belves! Geen chip, of persoonlijke tijdregistratie. Alles gewoon met de
klok en onderweg met de hand ! Daar begreep ik niets van. De loop was
prima georganiseerd een heel groot compliment naar de organisatie en vele vrijwilligers. De fietsers gingen om 7.20 uur weg om 7,5 km
verderop in het parcours te wachten en aan te sluiten. Precies om 8 uur
werden wij weg geschoten om te starten met een rondje door het dorp. Een
prachtig gezicht, want t lag in de mist en de zon kwam er boven uit.
Vervolgens de heuvel naar beneden, 1,8 km, die we aan het bij 98,2 km omhoog mogen
klimmen naar de finish, en dan op weg naar Siorac en Perigord
Maar ondertussen op die 7 km was ik al 2x de bosjes ingedoken. was het
de pasta party van gisteren avond...? Hoop dat dit niet de hele dag door
zou gaan. Beneden gekomen liepen we helemaal in de kou en mist. Het gaf
een mistrieus en magisch beeld... En dat zou deze dag zijn! Ik liep veel te
snel... 5.30/5.45 en werd ook links en rechts ingehaald . We zullen wel
zien, maar ik moet snel op de 6.10 komen, want anders krijg ik t tweede
gedeelte problemen.
En dat lukte op het vlakke gedeelte. Toch wel prettig om met een garmin
te lopen. Want zowiezo is het altijd balen met de nike + dat ie er na 6
uur mee op houd. Maar vandaag mocht ik de nieuwe garmin 910XT van Vera uit proberen, zodat ik de juiste tijd en hele route zou hebben.
De bevoorradings posten waren prima veel en verschillende producten. Dat
wat je vaker bij Franse ultra's ziet je kunt er bijna hele maaltijden
van maken, kaas, worst, brood, bananen sinaasappels, choco, noten,
chips, en vele verschillende dranken. Voor mij was het te vol met mensen
en ik had Vera die alles bij zich had.'n mooi kratje )helaas met verkeerde text...moest Herbalife zijn! Waar al mijn
flesjes in staan met hydrate en prolong en water. En repen, wat
gelletjes en choco en tissues in de tas. Perfect geregeld. Wat ik na 30
km zag was dat mensen daar uitgebreid gingen zitten bij de posten. Wij liepen
lekker door. Wat was het mooi. Na Saint Cyprien en de grote weg kwamen
we in de rust te lopen langs de Dordonge en klaarde de mist op en brak
de zon door.. Wat een genot om hier te lopen. De rust, het groen de
heuvels met kastelen en de bloesems in de bomen. Ik genoot en Vera ook!
Had onderweg met verschillende mensen een praatje, n Fransman kwam naast
me lopen en kletste 100 uit, terwijl ik had aangegeven dat ik geen
woord Frans sprak nou dan maar in het Italiaans... Ik hoorde op gegeven
moment dat hij het over herbalife had. hij liep de 50 km, omdat 100 wel
te ver voor hem was. Ik gaf aan als hij nu op herbalife ging lopen dat
hij wel 100 kon gaan lopen. Affein we liepen ontspannen door.
Maar ja op gegeven moment moest ik voor de 4de keer weer de bosjes in.
En dan zijn die tissues wel prettig. Hoopte dat het nu snel over zou
zijn.
Tussen 30-39 km waren er diverse stijle klimmetjes. Het verbaasde me hoe
makkelijk ik deze opging... Met dank aan de vele heuveltraining bij
pallas op de Wageningse berg!
Velen gingen hier wandelen, maar bij mij leek het vandaag of er n
motortje van binnen zat ik bleef maar gaan. Vanaf 40 km heb ik alleen
maar lopen inhalen... Vera die er achter reed gaf aan, je moet die
gezichten zien :) . Bij 50 km werd de tijd handmatig opgeschreven gingen
de 50 km lopers eruit en liep ik na n glas water en een stuk choco door
naar weer n heuvelachtig gebied. Zelfs n heuvel van 10%,waar sommige
zullen zeggen t is verstandiger om te wandelen, ging ik in kleine pasjes
rennend op om zo in mijn ritme te blijven. Vervolgens gingen we de
Dordonge weer over bij 65 km en ik hoorde ineens mijn naam achter me,
een Belg, ben zijn naam helaas ontschoten, maar hij had gehoord dat ik
hier zou lopen. We hebben even gezellig lopen kletsen, maar bij de
volgende post moest hij passen, hij was te snel van start gegaan gaf hij
aan. We maakte een aardige lus om vervolgens bij Castlnaud Tounepique
weer langs de Dordonge te lopen waar vollop gekanood werd. En weer n
prachtig kasteel, het beroemde Chateau des Milandes van Josephine Baker. We
slingerden door wat kleine plaatsjes waar het heerlijk rustig was. En steeds genoot ik van de schoonheid vd natuur. Dit werd nog versterkt
door dat we zo´n 4 km over ´n onverhard stuk langs de Dordonge liepen.
Hier begon t wat te regenen, de mannen om me heen grepen direct naar de
regenjas, ik vond het juist even n lekkere verfrissing en het was maar
eventjes! En overal, ook hier weer op de stille plekjes stonden en zaten mensen die ons aanmoedigden.
Weer terug naar Saint Cyprien waar we vanochtend ook liepen. Maar nu
hadden we 85 km in de benen. Hier kon je trouwens zelfs n warme
pannekoek krijgen. Het was n saaie weg, begon mijn lijf te voelen, dus
nu kon ik eindelijk mijn iPod gebruiken. En op de muziek kon ik mijn
ritme weer vinden. Op 90 km staan er ineens onbekende Nederlanders die
me aanmoedigen met ' heel goed Mw. Peperkamp' ... Ze hadden dit gelezen
in de startlijst, grappig en dat doet je goed zeker op zo'n moeilijk
stuk. Ik krijg zicht op de rotonde van Siorac en Perigord. En dan weet
ik dan is het nog 7 km licht klimmen en de laatste 1,8 echt klimmen,
maar dan worden we halverwege ineens naar links gestuurd, knak, oke,
het maakt niet uit ik ga het redden, mijn ongeloof wordt bevestigd in
geloof in me eigen kunnen!!! Nog een post, maar ik kijk Vera aan en pak
bij haar nog even water..." Geen voeding? " roept ze nog... Nee, ja toch
maar wel want het is nog even dus ook nog wat prolong. En ik loop weer
door, op gegeven moment komt n jongen naast me lopen, we zeggen niets,
maar we weten dat we samen sterker zijn dit laatste stuk. Op de garmin
staat al 100 km na 10.50.34.We weten dat we er zo makkelijker
komen... En dan weer een rotonde en de klim, ik hoor Vera zeggen dat ik
11 minuten heb om boven te komen... Voor me zie ik mensen die bij de
heuvel gaan wandelen.. Ik denk... Oke dan nu nog alles geven wat in me
zit. Die jongen loopt mee en gaat me voorbij. Vera zegt nog wat, schiet
vol en rijdt door, ik blijf gefocust en sprint nog door, uiteindelijk
zei Bert bij de start, "hard beginnen, in t midden versnellen en aan t
eind sprinten" nu heb ik die het eerste gedaan en zal het laatste ook doen en onder veel gejuich kom ik boven bij de finish waar ik na 101.65 km
en 11.02 uur finish.... Ik ben een gelukkig mens, heb mezelf versteld
doen staan, heb in 100 km alles meegemaakt, behalve stukgaan, dat is
absoluut niet gebeurt. De medaille en een omhelzing van vera, en de
emoties zijn er wat ben ik blij dat zij er was vandaag samen met Bert.
Ik voel met top en als we verder lopen en een biertje zie staan bij een
vrouw op de auto... Kijk ik haar aan en drink een slokje, mmmm dat is
heerlijk! Wat een TOPdag... It's à kind of magic....
Officiele eind tijd: 11.01.16 Plaats overall: 168 plaats vrouwen mijn klasse: 13! Wat kan 13 toch een mooi getal zijn!
Het voordeel van op asfalt lopen is dat je het parcours kunt verkennen met auto. En dat hebben we vanochtend gedaan. Het parcours gaat langs de Dordonge door mooie dorpjes. En hier zag ik pas hoe toeristisch het hier is. In de zomer zullen de plekken waar wij langs lopen overvol zitten. Nu dus een mooi moment om van te genieten. Het parcours is als volgt:
Start: Belves
8 km Siorac en Perigord
11km Mouzens
16km Saint Cyprien
20km Bezenac "Lucco"
25km Beynac
31km La Roque Gageac -een prachtig plaatsje waar je je al kunt laten masseren!! (beetje vroeg vind ik)
35km Vitrac-Port
37km Monfort
40km Carsac Salle des Fetes
45km Carsac Mairie
50km Sarlat plain des jeux - het finishpunt voor de 50 km lopers en ook hier weer gelegenheid voor massage.
55km Vitrac Combelongue
58km LaRoque gageac camping, hier gaan we aan de andere kant van de Dordonge lopen. Wat smallere paadjes en volgens mij meer heuvels...
62km LaRque gageac ecole
67km Maisonneuve camping
71km Castlnaud Tounepique
76km Les Milandes - Het kasteel van Josephine Baker
81km Allas les mines
85km Le Garrit - hier kun je pannekoekjes krijgen, ik weet niet of me dat gaat lukken...
90km Mouzens
94km Siorac en Perigord
98km Fongauffier, de laatste klim 1800 meter naar boven om in Belves op 100 km te eindigen.
En je kunt je voorstellen, ik die geen woord frans spreekt en dan de namen voorlees dat dat toch af en toe wel lachen was. Maar goed, op deze manier heb ik toch een aardig woordje frans kunnen leren en zal ik de namen vloeiend kunnen noemen als ik er doorheen ren.
En er zijn echt hele mooie plekjes tussen. Op de beschrijving van het parcours geven ze aan dat er enkele klimmetjes in zitten. Op: 31 km, 33km, 36km , 38km , 40,5 km 45,5km, 77km, 94km, 98km. Maar vandaag heb ik begrepen dat dat steile klimmen zijn en tussendoor is het gewoon heuvelachtig en veel valsplat... gewoon een glooiend heuvelachtig frans landschap. Kortom, gewoon lekker lopen en genieten en waarschijnlijk af en toe wandelen!
Als het weer zoals vanmiddag tijdens mijn laatste loopje is, ben ik zeer tevreden.
mijn adidas pantoffeltjes voor de korte afstanden
als je goed kijkt zie je links een witstipje dat is de finish-tent
Want de temperatuur is prima rond 16 graden, weinig tot geen wind, en af en toe een bui. Het voordeel van deze buitjes is dat je snel droog bent. Mijn laatste loopje was op mijn pantoffeltjes van adidas over een heuvelachtig parcours van 10 km wat lekker ging. Bij aankomst bij het huis, zag ik in de verte een wit lint, dit is de finish-tent in Belves... Eerst morgen maar mijn startnummers gaan halen 1 voor de loper en 1 voor de fietser...
Gisteren aangekomen, dus na een goede nachtrust mocht ik vandaag weer heerlijk de benen laten bewegen. Het weer is niet echt positief. temperatuur, tussen 15-16 graden maar regelmatig een buitje. Het verschil is dat je snel droog bent. Toch maar mijn salomonjasje aan getrokken en de 3/4 tight. Buiten voelde het meteen weer goed. Wat stijfjes van een dagje auto, maar verder lekker. Linksaf om via St. Germain eerst naar boven te slingeren en vervolgens naar beneden om langs de golfvelden, bosjes en koeien weer een klim omhoog te maken, die toch wel lang en pittig is.
Dit zullen niet de klimmetjes zijn die ik zaterdag tegen kom, maar toch.. na het golfveld zie ik een bord staan... voor zaterdag. Ze zetten de weg toch wel af op sommige punten. Is wel prettig, want anders is het wel smal om te lopen. Als ik na regen en zonneschijn weer in de regen loop denk ik nog, het maakt me niets uit wat voor weer het is, ik heb er toch geen invloed op. Ik ga zaterdag gewoon lopen en met de stimulans van muziek, de mensen om me heen en Vera op de fiets moet dit echt wel gaan lukken. Als ik vervolgens de laatste klim neem, denk ik en ook dit is prima te doen. Me lijf is sterk, mijn hoofd is sterk en leeg..en ik geniet ook nu weer lekker van het lopen! Fluit nog even naar het paard wat er triest bij staat die me wel volgt en ineens in draf op me af komt... ik aai hem even en loop het laatste klimmetje ook nog en na 13 km ben ik weer terug bij af. En voel me lekker los gelopen. Nu lekker relaxen...
Terwijl de bikkels van de Jan Knippenberg Memorial (JKM) nog op het strand bikkelen tegen de elementen van de natuur, wind, strand en zichzelf, zit ik na een dagje werken en verhuizen met mijn benen gestrekt. Heb door het verhuizen van een vriendin, toch nog mijn krachttraining gehad, trappenlopen, maar verder zit ik in de afbouwfase. En dat voelt goed. Ik heb veel gevolgd van de JKM, waar heel veel uitvallers zijn. Iedereen die hier van start is gegaan is een bikkel. Ik zou niet eens kunnen starten. 50 km vlak strand, zoals in het begin van het jaar bij Rinus vond ik heerlijk. Maar moet er niet aan denken als het mul en mega zwaar is. Voor mij zou het genieten gauw voorbij zijn. En een gevecht worden. Nee, dat is niet mijn ding. Wat ook niet echt mijn ding is vele km over asfalt. Maar ja, als dit in een prachtige omgeving is, dan valt het nog mee. En zie ik nu dus ook uit naar de 100 km in Belves. Maandag vertrekken we naar Z-Frankrijk. En heb er veel zin in. Eerst lekker relaxen wat lopen wat fietsen, lezen en eten. En dan precies over 1 week.... dan ga ik van start. En wat is het nu voor een race. In het volgende filmpje van vorig jaar wordt een goed beeld weer gegeven. En ik ..... ik kijk er naar uit, mijn lijf en hoofd zijn er klaar voor, heb er veel zin in....
Wat zou het worden vandaag. Ik twijfelde, lopen of fietsen, totdat Kirsten me over de streep trok, zij wilde na de ochtend training wel gaan fietsen. Want ze moet wat extra trainen, gezien ze eind april naar Marocco gaat om te MTB-en! Dus om 13.30 uur met zon gingen wij opweg naar Amerongen. Het was iets te ver aanrijden. Dus fietsen snel op de auto en opweg. Zo kom ik er nooit en nu in 1 week al twee keer in het Amerongse bos. De route is 16 km volgens de App. Waar zo'n 160 hoogte meters in zitten. En het hoogste punt is 57 meter. We zijn er klaar voor. Beide zien we niet zo goed zonder bril. En gezien ze hier een route aanduiding hebben met paaltjes die je niet heel goed ziet, zijn we een paar keer fout gereden. Op het laatst vroeg Kirsten toch maar meer op haar te vertrouwen, want ik ging steeds verkeerd, of moest hard afremmen om het paaltje duidelijk te zien. Tip voor de MTB-onderhouders, zorg gewoon voor de simpele zwarte aanduiding met bolletjes en pijltjes is het meest handige en goed zichtbaar ook voor brilloze brildragers.
De route was fantastisch. Veel klimmen, dalen, en single tracks die vol met wortels zaten waar je dus echt goed uit moest kijken. De lange klim naar de Amerongse Berg, de laatste afdaling bij het Berghuis was echt fantastisch, keihard, en het leken in het begin wel trappen. De volgende keer moet ik toch mijn km teller weer maken. Want die deed 't vandaag niet. We vonden dat we wel een pannekoek verdiend hadden. Zijn naar het gezellige plekje het Restaurant Berghuis gegaan lekker thee en pannekoek en besloten daarna nog een ronde te doen. Maar dan zonder te dwalen. Het was wat frisser geworden, maar als je lekker door fiets merk je daar niets van. Dus Kirsten had de vaart erin en ging voorop. Ik voelde mijn benen bij het klimmen aardig, maar het ging prima. Niet verkeerd gereden en gewoon 15 minuten sneller dan de eerste ronde. kwam het door de pannekoek, of wilde we gewoon niet koud worden.
Een perfect rondje waar de concentratie belangrijk blijft, veel afwisseling, alleen onverhard en niet te lang, zodat dat ook wel op een doordeweekse avond gedaan kan worden. Heerlijk.
Hieronder een filmpje van de route. Wij zijn het niet, maar het geeft een goed beeld van de route.
